Ομιλία με θέμα: “Γυναίκες: τιμή(Μυροφόρες) και απαξίωση (άλλα θρησκεύματα).”

ΓΥΝΑΙΚΕΣ: ΤΙΜΗ (ΜΥΡΟΦΟΡΕΣ) ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΩΣΗ (ΑΛΛΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ)
Στην Ορθοδοξία ανέκαθεν ίσχυε ο κανών του Αποστόλου Παύλου: Το σώμα έχει πολλά μέλη και το κάθε μέλος έχει τη δική του αποστολή, που εκπληρούμενη συμβάλλει, με την αξία και την μοναδικότητά της, στη γενική αρμονία. Ως εκ τούτου η παρουσία της γυναίκας στο σώμα της Εκκλησίας είναι ταυτόσημη και ισότιμη με εκείνη του άνδρα, διότι και οι δύο ως πιστοί και μέλη του ιδίου σώματος ενώνονται μεταξύ τους και μαζί με τη Θεία Κεφαλή του Σώματος σε μία «εν Χριστώ» ζωή.
Η εξύψωση της γυναίκας βρίσκει την υψηλότερη έκφρασή της στο πρόσωπο της Παρθένου Μαρίας και ιδίως στη συμβολή της στην ενσάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού. Δεν θα πρέπει να λησμονήσουμε τις μαθήτριες του Χριστού, όπως μας τις παρουσιάζουν οι ιεροί Ευαγγελιστές, είτε ως φιλόστοργους διακόνους του Χριστού, είτε ως αφοσιωμένες μαθήτριες, είτε ως τολμηρές μυροφόρες (Μαρία Μαγδαληνή, Μαρία η του Ιακώβου και Σαλώμη), είτε ως ευαγγελίστριες του μηνύματος της Αναστάσεως του Χριστού.
Το γεγονός ότι εξαιρούνται οι γυναίκες από το μυστήριο της ιεροσύνης, σε καμιά περίπτωση σημαίνει υποτίμηση των γυναικών. Η Ιεροσύνη πρόκειται για Μυστήριο θεσμοθετημένο από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό, δοσμένο από Εκείνον μόνο στους Αποστόλους και στους συνεχιστές του έργου τους άνδρες-κληρικούς. Εξαίρεση δεν αποτέλεσε ούτε η ίδια η Θεοτόκος, μέσω της οποίας τελειοποιήθηκε το έργο της «εν Χριστώ» οικονομίας. Το παράδειγμα του Κυρίου ακολούθησαν και οι Απόστολοι, που δεν χειροτόνησαν γυναίκες.
Στον Ισλαμισμό η θέση της γυναίκας είναι κατώτερη, κάτι που γίνεται δεκτό και από την διδασκαλία του Κορανίου, το οποίο επιτρέπει ακόμη και τη βία κατά της γυναίκας. Η γυναίκα είναι υποχρεωμένη να ασχολείται με την ανατροφή και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών, ενώ το διαζύγιο αποτελεί μία ανδρική απόφαση. Η πολυγαμία είναι εφικτή σύμφωνα με το νόμο. Απαγορεύεται να δουλεύει ή να σπουδάζει χωρίς τη συζυγική ή πατρική έγκριση, είναι αναγκασμένη να κυκλοφορεί με την καλύπτρα στο κεφάλι (μπούργκα) στις εξόδους της αλλά και κατά την συναναστροφή της με άλλα άτομα.
Στο βουδισμό η γυναίκα ισοδυναμεί με το κακό. Οι γυναίκες οφείλουν να είναι φιλόξενες, να φροντίζουν το σύζυγό τους, να είναι πιστές, καθώς και να τελούν τις υποχρεώσεις τους με προθυμία. Παράλληλα, πρέπει να υπομείνουν τις όποιες δοκιμασίες της ζωής προκειμένου στην επόμενη ζωή να γεννηθούν άντρες. Το σώμα των γυναικών είναι ακάθαρτο. Όσον αφορά στο μοναχισμό, οι μονάζουσες γυναίκες δεν έχουν ισότιμη θέση με τους άντρες αλλά θα πρέπει να υπακούουν στους άντρες μοναχούς και να τους «υπηρετούν».
Στο Ινδουϊσμό η γυναίκα είναι εξαρτημένη από τον άντρα. Πρέπει να παντρεύεται σε μικρή ηλικία, άντρα τρείς φορές μεγαλύτερό της κυρίως μέσα από την ίδια κάστα ή και κατώτερη. γυναίκα που φέρνει στον κόσμο κορίτσι θεωρείται καταραμένη και τις περισσότερες φορές τα κορίτσια θανατώνονται κατά τη γέννησή τους. Η χήρα έχει τρεις επιλογές: να ταφεί μαζί με τον νεκρό, να παντρευτεί τον αδελφό του ή να ζήσει απομονωμένη σε χηροκομείο.
Μόνο στο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας ,προσφέρονται στη γυναίκα τόσες δυνατότητες έκφρασης των βαθύτερων αναζητήσεων της και καλούνται στο μυστήριο της σωτηρίας άνδρες και γυναίκες, ισότιμα!