Σχολή Γονέων – Ομιλία “ Υγεία και οικογένεια”

Μία σημαντική ομιλία είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι βρέθηκαν στον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας, τις απογευματινές ώρες της Τρίτης 18 Δεκεμβρίου. Πιο συγκεκριμένα, ο ιατρός- παθολόγος Χρήστος Γιαννούτσος πραγματοποίησε ομιλία με θέμα “Υγεία και Οικογένεια ”.
Η ομιλία ήταν ιδιαίτερα σημαντική για τους γονείς που βρέθηκαν στο ακροατήριο, αλλά και για τον καθένα ως εν δυνάμει γονέα.
Η ομιλία ξεκίνησε με το ότι είμαστε απο τις λίγες χώρες στον κόσμο που η οικογένεια ακόμη λειτουργεί όχι σαν μια συστέγαση ανθρώπων αλλά σαν ένας ζωντανός οργανισμός, με ανθρώπους οι οποίοι νοίαζονται ο ένας για τον άλλο και λειτουργούν με δεσμους οι οποίοι δεν είναι μόνο υλικοί αλλά και πνευματικοί.Η έννοια η οποία θα μας τα συνδέσει όλα αυτά είναι ο όρος Υγεία;
Τι εννοούμε με την λέξη Υγεία;
Έχουν δοθεί χιλιάδες ορισμοί ,όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ότι η υγεία είναι η μη ύπαρξη νόσου ή κάποιοι άλλοι που ήταν περισσότερο Ιπποκρατικοί έλεγαν ότι η υγεία είναι η παρέκκλιση απο το μέσο όρο κάποιου πράγματος.
Όμως ο πραγματικός ορισμός της έννοιας Υγείας δόθηκε απο τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας στις αρχές της δεκαετίας του 1990,ο οποίος είναι ο πιο περιεκτικός όρος που έχει δοθεί μέχρι σήμερα .Υγεία ορίζεται ως η ύπαρξη στο ανθρώπινο είδος, σωματίκης, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας.
Αυτός είναι ένας όρος που μετά το 1990 τυγχάνει κοινής αποδοχής απο την ιατρική κοινότητα και πάνω σε αυτόν τον όρο θα βασιστεί ημετέπειτα ομιλία μας εξηγώντας πως αυτά τα τρια σύνθετα χαρακτηριστικά αυτού του όρου συνδέονται με τον όρο που εμείς λέμε οικογένεια.
–Στο κομμμάτι της σωματικής υγείας η οικογένεια παίζει έναν σημαντικό ρόλο στον να μάθει στα παιδιά το πως πρέπει να τρώνε υγιεινά απο την ηλικία των νηπίων μέχρι σε πολύ μεγαλύτερες ηλικίες.Το μείζον πρόβλημα αυτήν την στιγμή στην χώρα μας είναι ο σαχκαρώδης διαβήτης και η παιδική παχυσαρκία και ιδίως η Βόρεια Ελλάδα( θεσσαλονίκη) έχει την μεγαλύτερη επίπτωση σε προ και μετά διαβήτη σε παιδιά ηλικίας κάτω των 12 ετών.Απο μικρή ηλικία είναι σημαντικό να μάθουν το πώς θα τρέφονται σωστά μέσα στην οικογέναια και συνήθως τον πιο σημαντικό ρόλο τον παίζει η μητέρα. Καθημερινά συναντάμε το φαινόμενο με παιδιά νηπιαγωγίου και δημοτικού να έχουν γεμάτες τις τσάντες τους με λιχουδιές απο το περίπτερο για να βγούμε εμείς απο τον κόπο της ετοιμασίας ενός υγιεινού πρωινού ή κολατσιού, το οποίο είναι το πρώτο στάδιο νόσησης ενός ανθρώπου,που στα 25 ,θα έχει αυξημένη χοληστερινή, αυξημένες τιμές σακχάρου και παχυσαρκία.
-Ένα δεύτερο κομμάτι που ωφείλει να κάνει η οικογένεια όσο αφορά τα παιδιά της είναι το κομμάτι της φυσικής τους εικόνας και κατάστασης.Πόσοι απο μας τους γονείς ενθαρρύνουν τα παιδία τους να αφήσουν το κινητό τηλέφωνο ή το τάμπλετ και να βγούν και να παίξουν έξω ,όπως κάναμε εμείς στην παιδική μας ηλικία;Πόσοι απο εμας γράφουμε τα παιδία μας σε μια ακαδημία μπάσκετ ή στίβου όχι για να τα ξεφορτωθούμε απο το σπίτι αλλά γιατί ουσιαστικά νοιαζόμαστε για την υγεία τους;Πόσοι απο εμάς ρωτάμε όταν πάμε το παιδί μας στο γιατρό όχι τι έχει γιατρέ μου αλλά τι βάρος έχει και τι προβλήματα σχετικά με την διατροφή.;Δυστυχώς αύτα είναι τα προβλήματα γιατί πλέον οι Ελληνικές οικογένειες υστερούν σε αυτό λόγω το ότι ζούν με δυτικό τρόπο.Πώς η Ορθοδοξία βοηθάει σε αυτό το διατροφικό κομμάτι;Μέσω της νηστείας. Η νηστεία δεν έχει μόνο συμβουλικούς χαρακτήρες αλλά και ουσιαστικούς για την υγεία μας χαρακτήρες και για την πνευματική και για την σωματική μας υγεία .
-Ένα άλλο κομμάτι της σωματικής υγείας των παιδιων γενικότερα έχει να κάνει με την πρόληψη νόσων μέσα σε ένα σπίτι και να διασφαλίζεται για όλους ένα περιβάλλον μή νόσησης και μιλάμε για νοσήματα σωματικά (π.χ σπίτι γεμάτο υγρασία,χωρίς θέρμανση).
Όσο αφορά τους εμβολιασμούς τόνισε ότι χρειάζεται πολύ προσοχή και πάντα με την σύμφωνη συμβουλή του θεράποντα ιατρού που έχει η οικογένεια στον παιδίατρο( μέχρι 12 ετών) ή σε παθολόγο( απο 13 ετών και πάνω).
Το κομμάτι της ψυχικής υγείας είναι συνδεδεμενο άρρηκτα με το πρώτο κομμάτι.Όταν μια οικογένεια λειτουργεί με υγιή τρόπο τότε θα συνυπάρχει συναισθηματική ισορροπία όλων των μελών της, σε σχέση με τις οικογένειες που υφίσταται ενδοοικογενειακή βια,διαζευγμένοι γονείς που ζούν τυπικά ή ουσιαστικά μαζί.
-Οσο αφορά στο κομμάτι της πνευματικής υγείας στην οικογενεια σπουδαίο πράγμα είναι η εκπαίδευση.
Υπάρχουν οικογένειες αυτήν την στιγμή που είτε για πρακτικούς λόγους είτε για άλλους λόγους δεν μορφώνουν τα παιδία τους ή δεν επιθυμούν την μόρφωση των παιδιών.Υπάρχουν επίσης οικογένειες που δεν έχουν την δυνατότητα ή δεν έχουν την θέληση να προωθήσουν το παιδί τους σε ένα μορφωτικό επίπεδο πιο πάνω και πιο κατάλληλο για το ίδιο.
-Στο τρίτο κομμάτι όσο αφορα την κοινωνική ευεξία εκεί αναγκαστικά χρειάζονται οι δύο πιο πάνω κατηγορίες.Τι σημαίνει όμως κοινωνική ευεξία; Ότι λειτουργουμέ ομαλά σε μια κοινωνία.Ποία είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργούμε ομαλά όλοι μας σε μια κοινωνία;Να τηρούνται κάποιοι κανόνες βασικής συμπεριφοράς. Η κοινωνική ευεξία μέσα στην οικογένεια πραγματώνεται όταν η οικογένεια δίνει το παράδειγμα, οι μεγαλύτεροι στους μικρότερους να λειτουργούν ομαλά με κανόνες χωρις παραβατικότητα και χωρίς ακρότητες.
Σε αυτό πολύ μεγάλη σημασία δεν παίζει μόνο η οικογένεια ,παίζει και η δεύτερη οικογένεια των παιδιών ,το οποίο είναι το σχολείο.
Συμπέρασμά του κ. Γιαννούτσου ήταν ότι δυστυχώς η Ελληνική οικογένεια δεν στρώνει πλέον τραπέζι ,δεν τρώνε υγιεινά στο σπίτι, με αποτέλεσμα τα παιδιά να τρώνε απο τα φαστ φούντ,να πίνουν επικίνδυνα ενεργειακά ποτά και να υπάρχει αύξηση των νόσων όπως παχυσαρκία,διαβήτης,υποθυρεοειδισμός κτλ. Άρα θα πρέπει να γίνει συνήθεια στα παιδιά απο μικρά να τρεφονται σωστά έτσι ώστε στην μετέπειτα πορεία της ζωής τους να ακολουθούν έναν υγιεινό τρόπο διατροφής.
Στο τέλος της ομιλίας του έγινε διάλογος με το κοινό και απάντησε στις διάφορες ερωτήσεις που του απευθύναν .
Έκλεισε με το μήνυμα και την συμβουλή προς τους γονείς και όλους τους παρευρισκουμένους να συμβουλεύονται και να ρωτάνε τον ιατρό τους όσο αφορά για την Υγεία(εμβόλια,φάρμακα κτλ) και να αποφεύγουν την αλόγιστη χρήση αντιβιωτικών διότι καταστρέφουν όχι τον παθογόνο ανύπαρκτο οργανισμό αλλά την φυσική χλωρίδα του ανθρώπου ,που αναπτύσονται μηχανισμοί αντοχής και άμυνας , όπου μελλοντικά θα αποτελέσουν κίνδυνο για την ζωή των παιδιών τους.